aan de slag dan maar

na de eerste week op ortho waar niet zo veel te doen is. vooral veroorzaakt door het feit dat de familie instaat voor de hygiënische en de wondzorg. wat nog enkel medicatie toediening en één enkele bloedname overliet werd ik overgeplaatst naar medisch intensieve. hier kon ik aan de bak ookal waren er maar 5 patiënten voor 2 verplegers ik en nog wat filipijnse studenten was er toch meer te doen. blaassondage's, infuus bloedname en zelfs bedbaden. maar het spannendste van de week was een reanimatie. dit ging over een vrouw met een nogal slechte prognose. ze was al heel de nacht tachycardisch (de pols ging te snel om te kunnen tellen) en had een multipathologie waaronder longontsteking en oedeem in de schedel ed ze was ook al heel de morgen onrustig wat toch geen goede voortekenen zijn. bij het toedienen van de sondevoeding deed ze een syncope. de verpleegkundige reageerde niet en bleef rustig sondevoeding geven. Ik had er toch geen goed gevoel bij dus ik nam voor de zekerheid toch maar de pols. toen ik deze niet kon vinden waarschuwde ik de verpleegkundige ik wou direct starten met cpr omdat de vrouw al manueel beademd werd via ballon, bewusteloos was en geen pols meer had. de verpleegkundige zei dat alles inorde was en nam ook de pols nam nog de tijd om rustig een ecg machien aan te leggen de dokter te bellen en met de familie te praten. met als resutaat dat de cpr veel te laat begon. ondanks het feit dat ik bleef aanmanen dat om cpr te beginnen maar uit de onzekerheid van een student toch nog vertrouwde op de expertise van een ervaren intensieve verpleegkundige. toen de reanimatie starte kwamen we om te beurt aan de bak ( ps er werd zelfs naar mijn mening door de dokters te snel en niet diep genoeg gepompt maar dat is natuurlijk mijn mening) ook het overpakken ging niet vlot en eiglk vrij gemoedelijk wat vooral door de dokters. Na het toedienen van 7 epinefrine's werd de reanimatie gestaakt en was de vrouw officieel oveleden.
toen ik hier over terugkoppelde dat ik vond dat het nogal traag opgang komt werd het iets begrijpelijker de vrouw was blijkbaar bijna paliatief verklaard en was het eiglk niet de bedoeling om te reanimeren maar werd het toch gedaan omdat de familie er echt op stond. Er moet ook altijd toestemming zijn van de familie om cpr te starten.

verder heb ik er een geweldig weekend op zitten op de eilanden van isla gigantes het is daar echt zoals in de boekskes k heb zelfs nen aap gezien mr ik ben ook wel wat verbrand en een schoen verloren maar het was het waard zeker als je weet dat het hele weekend maar 60 euro heeft gekost als je de foto's op facebook dit het zeker waard was.